Visboer
25-11-2011 21:33
Een keer in de week vis, geldt als de aanbevolen hoeveelheid van de schijf van vijf.
Ik denk zelf dat 2 of 3 keer per week ook wel kan. Zo neem ik als tussendoortje vaak een lekkere haring van de supermarkt,
of ga ik na het boodschappen doen langs de visboer voor een lekkerbekje, of een bakje mossellen.
Aangezien ik op het platteland woon en er in ieder dorp of stadje wel een visboer staat, zou dit geen probleem moeten zijn.
Zeker niet op vrijdag, de traditionele katholieke visdag.
Maar op een of andere manier sta ik erg kritisch tegenover visboeren.
Zo staat er op de markt in Eelde een Rotterdamse visboer met praatjes voor twee.
Dat hoeft geen probleem te zijn maar als je bij de kraam naar binnen kijkt,
dan glinstert deze van het vet en zitten de spetters beslag niet alleen op het schort van de praatgrage visboer maar door de hele kar heen......
En zo smaakt de vis dan ook, drijvend in het VET.
Dat verdient geen tweede bezoek.
Dus de keer daarop naar Vries, een keurig schone viskraam en ook deze visboer heeft zijn (lekker)bekje vooraan.
Hij lult je de oren van je kop, zodat ik vaak aangeeft nog even naar de winkel te moeten en op de terugweg mijn visje meeneem.
Zijn vis is goed gebakken en van goede kwaliteit, daar is niks op aan te merken en ik kom hier nog op terug.
Afhankelijk van mijn gemoedstoestand bepaal ik of ik hem aanhoor, of nog even de winkel in ga voor een klein boodschapje.
Soms vind ik dat dan weer sneu en blijf toch maar staan om een praatje te maken.
Echter, laatst begon hij over Sneek, waar hij in het verleden vaak op vakantie kwam.
Hij beweerde dat een ene Jan Lul een schipper van rondvaartbedrijf X was.
Ik gaf aan dat deze man bij bedrijf Y werkt. Ik kom uit Sneek en heb jaren voor rondvaartbedrijf X gewerkt.
Maar tot mijn grote verbazing lult meneer er overheen, alsof hij mij niet hoort. Dus ik maak hem dit nogmaals duidelijk.
Nee, dat is niet zo, zegt mijn (bijna nieuwe) visboer!
Ooh..........!
of ga ik na het boodschappen doen langs de visboer voor een lekkerbekje, of een bakje mossellen.
Aangezien ik op het platteland woon en er in ieder dorp of stadje wel een visboer staat, zou dit geen probleem moeten zijn.
Zeker niet op vrijdag, de traditionele katholieke visdag.
Maar op een of andere manier sta ik erg kritisch tegenover visboeren.
Zo staat er op de markt in Eelde een Rotterdamse visboer met praatjes voor twee.
Dat hoeft geen probleem te zijn maar als je bij de kraam naar binnen kijkt,
dan glinstert deze van het vet en zitten de spetters beslag niet alleen op het schort van de praatgrage visboer maar door de hele kar heen......
En zo smaakt de vis dan ook, drijvend in het VET.
Dat verdient geen tweede bezoek.
Dus de keer daarop naar Vries, een keurig schone viskraam en ook deze visboer heeft zijn (lekker)bekje vooraan.
Hij lult je de oren van je kop, zodat ik vaak aangeeft nog even naar de winkel te moeten en op de terugweg mijn visje meeneem.
Zijn vis is goed gebakken en van goede kwaliteit, daar is niks op aan te merken en ik kom hier nog op terug.
Afhankelijk van mijn gemoedstoestand bepaal ik of ik hem aanhoor, of nog even de winkel in ga voor een klein boodschapje.
Soms vind ik dat dan weer sneu en blijf toch maar staan om een praatje te maken.
Echter, laatst begon hij over Sneek, waar hij in het verleden vaak op vakantie kwam.
Hij beweerde dat een ene Jan Lul een schipper van rondvaartbedrijf X was.
Ik gaf aan dat deze man bij bedrijf Y werkt. Ik kom uit Sneek en heb jaren voor rondvaartbedrijf X gewerkt.
Maar tot mijn grote verbazing lult meneer er overheen, alsof hij mij niet hoort. Dus ik maak hem dit nogmaals duidelijk.
Nee, dat is niet zo, zegt mijn (bijna nieuwe) visboer!
Ooh..........!
Dus moest ik weer op zoek en kwam uit in Zuidlaren, ook hier is een supermarkt en gezelligheid.
Dus na het boodschappen doen nog even een visje mee voor thuis.
De visboer op de Brink praat plat Groningings en vindt het raar dat er niemand naar hem luistert. Hij staat dan ook in Drenthe.
Ik neem de vis mee, maar eenmaal thuis kan die mij niet echt bekoren. Hij is niet vet en ook niet te veel gekruid. Nee, hij was zelfs niet duur.
De week erop wil ik toch naar de man toe om te vragen welke vis hij gebruikt.
Panga en Tilapia, roept hij vanachter de toonbank, dat gebruiken ze nu allemaal.
Daar zit een luchtje aan, want ik betaal liever wat meer voor kabeljauw of wijting.
Vroeger was dat de vis voor de poes, maar dat is nu al lang niet meer zo.
De viswinkel even verderop geprobeerd en tot mijn positieve verbazing, verkoopt deze lekkerbekjes van 3 soorten vis en in 3 verschillende prijzen.
Is dat nu eerlijke vis? Ik vind van wel. Het staat aangegeven wat je eet en bovendien werken de 2 dochters van de visboer ook in de zaak.
Een tip, voor echt eerlijke vis en een leuk uitje moet je naar de haven van Lauwersoog, naar Proeflokaal 't Eiland.
Op het einde van de pier zitten Jan en Barbara. Zij hebben een ecologische keurmerk en spreken geen visserslatijn.