Hij komt!

13-11-2011 10:46

Hij komt, de winter en het is om vijf uur al donker. Langzaam glij ik met de auto naar huis. Het wordt net een beetje warm in de auto als het begint te sneeuwen. Ik steek een sigaret op en en zet de ruitenwissers aan die mee deinzen op de muziek. 

Er valt steeds meer sneeuw, waardoor er nog maar weinig zicht is.
De verlichting van de auto's en gebouwen maken het een smaakvol geheel.
De normaal gesproken lelijke grijze gebouwen zien er nu zelfs sfeervol uit.
Zelfs die monsterlijke doos van McDonalds staat er door de sneeuwval en verlichting bijna sprookjesachtig op.
Mooier dan dit zal het niet worden.

Ik verlaat de stad en rijd over de rijksweg het donker in.
Even had ik groot licht aangedaan, maar ik merkte dat het zicht alleen maar minder werd.
Iets langzamer rijden dan maar. 
Enthousiast dat de sneeuw blijft liggen, steek ik nog snel een tweede sigaret op. Ik ben bijna thuis.

Dan zie ik het parkeerterein van de Aldi en ook hier zorgen de straatlantaarns en het witte sneeuw voor een mooi plaatje.
Ik kan mij dan ook niet bedwingen en rij het terrein op. 
In de bocht trap ik kort even op de rem. Ja, hoor! Deze maagdelijke sneeuw blijft voorlopig nog wel even liggen. 
Langzaam glijdt mijn achterkant naar voren, ik corrigeer door bij te sturen en geef nog een dot gas. 
De voorwielen slippen door en hup, nu het stuur naar links en de handrem erop.
Weer glijdt de auto van achter weg. Prachtig! 
De eerste sneeuw van het van het nieuwe jaar en ik pak dit al gelijk weer mee. 
 
Als ik de weg van de Es op ga, stopt het opeens met sneeuwen. 
Niet geleidelijk minder abrupt. 
Naarmate ik noordelijker rijd zie ik ook steeds meer sterren.
De hemel wordt helder en dan kan je rekenen op vorst. 
Nu helemaal enthousiast zwaai ik de buitendeur open en voel de warmte van de houtkachel. 
"Het is zover," roep ik, "De schaatsen kunnen uit het vet!"
Ik hou niet van kwakkelweer. Nee, geef mij maar de full monty. 
Alles of niets.
Terug