Het leven voor een jong gezin valt niet altijd mee, zeker niet als de oppas voor de kinderen ver te zoeken is. Zo wordt het huis van mijn moeder vandaag gebruikt als kindertransferium: de vader brengt de kinderen naar mijn moeder en opa en oma halen ze daar op. Omdat mijn moeder in het midden woont (de ouders wonen in Leeuwarden,  de grootouders in Zuid-Oost Drenthe en mijn moeder in het Westerkwartier), is dit een handige plek om af te spreken. Oppas is een logistiek dilemma: als het heen en terug rijden naar de plaats waar opgepast moet worden langer duurt dan het interval van de oppas, lijkt dit een onvoordelige propositie (tenzij je van autorijden houdt of dit de enige momenten zijn die je voor je zelf hebt). Het kindertransferium brengt uitkomst voor dit dilemma.

Het afgelopen decennium zijn de P&R transferia als paddenstoelen uit de grond geschoten. Plekken bij stations, aan de randen van steden en bij autowegafslagen waar je afspreekt om te carpoolen of waar vandaan je het openbaar vervoer neemt om je weg te vervolgen.  Doorgaans wordt je weinig gelukkig van deze plaatsen, maar dat gaat veranderen. Het is van den gekke om deze plaatsen alleen als vervoerstransferium te benutten in een tijd waar de mogelijkheden van uitwisseling schier oneindig zijn.

Om te beginnen mensen: waarom niet een leuke peuterspeelzaal gebouwd op het transferium: kinderen kunnen daar wachten totdat de ophalende (of oppassende) partij gearriveerd is. Maar waarom zullen we ons beperken tot kinderen: ouderen, gehandicapten, draagmoeders, voetballers op weg naar de wedstrijd: alles kan zijn plek vinden op het mensentransferium. Paarden, honden, katten en gekko’s kunnen ook prima uitgewisseld worden op de transferia. Al rap verworden de transferia tot bedrijvige terreinen waar je een lekker bakje koffie kan krijgen terwijl je aan het wachten bent.

Nog een andere toepassing: internet aankopen. Het klinkt allemaal leuk en aardig al die marktplaats- en e-bay-aankopen maar vroeg of laat zal er toch fysiek iets moeten gebeuren. Daar zorgen dat prachtige kluisjes op de transferia voor. Je brengt de spullen naar het transferium, stopt ze in de kluis en de kopers halen ze er op een later moment weer uit. De mogelijkheden van de transferia zijn schier oneindig.

Nu hoor ik de cynische lezer denken: het duurt niet lang meer of je moet parkeergeld voor deze transferia gaan betalen en dat was nu toch juist niet de bedoeling. En dan denk ik: daar heeft u natuurlijk gelijk aan, misschien is het maar beter dat we de P&R’s laten wat we zijn. Het was maar een idee.