Gisteren, onderweg met de Up!, ging het bij onze vrienden van Radio 1 (of hoe dat tegenwoordig ook heet) over de geitenstop in Gelderland. Nu was ik er niet van op  de hoogte dat er een geitenstop in Gelderland geldt, noch was ik bekend met dit (toch wel mooie) woord. 

Het woord doet wat denken aan Wilders die in zijn hoogtijdagen aan een menigte vroeg of we meer of minder Marokkanen willen. Nu weet ik niet of het in deze tijden van hyperventilatie handig is bevolkingsgroepen met diersoorten te vergelijken, maar ach, we zijn toch allemaal zoogdieren. Ik betwijfel wel of de gemoederen in Nederland net zo hoog oplaaien bij een overschot aan geiten als bij een overschot aan immigranten.

De geitenstop is in Gelderland in 2017 ingevoerd en het beleid heeft een bijzonder effect, zoals in onderstaand plaatje goed wordt weergegeven:

Toch gek, als je er bij de voltallige mannelijke populatie van Nederland een knoop in zou leggen, verwacht je dat de bevolkingsgroei op zijn minst afneemt. Zo niet bij de geitenstop.

Naar verluid waren er ten tijde van de stop nog zoveel aanvragen voor geitenuitbreidingen in behandeling dat de stop tot een groei heeft geleid. De aanvragen moesten allemaal op basis van de afspraken voor de geitenstop worden behandeld en dan krijg je dit. Geitenmelk schijnt erg populair te zijn en vandaar de explosieve groei.

Wat is nu de les van dit verhaal? Moeten we stoppen met stoppen, doorgaan met stoppen, stoppen met doorgaan of doorgaan met doorgaan? Ik denk dat we moeten doorgaan met stoppen, al heeft het niet altijd het gewenste effect. Dit zou ook een goede insteek zijn voor de kabinetsformatie: gewoon per punt aangeven: stoppen of doorgaan. Zo valt te denken aan een toeslagenstop, een windmolenstop, een emigratiestop en een klimaatstop (of was het nu klimaattop?).